Kanchanaburi, de graven de grot en het museum.

Fietsen tot twee uur dus vroeg opstaan en fietsen maar. We rijden richting de andere begraafplaats en een grot. Indrukwekend al die gedenkstenen op een rij. Je wordt er stil van en we lopen ook als enige daar rond. Later stopt er ook een groepje mountainbikers waneer wij weer weg gaan. We fietsen richting de grot en onderweg komen de mountainbikers ons voorbij fietsen wij vinden het maar vreemd dat ze zo goed uitgerust zijn. Wij met onze mooie rammelfietsen met mandje voorop kunnen hier toch ook fietsen? We hebben het nog niet uitgespoken of voor ons doemt een berg op. Euhmm nou fietsen maar dan hahah. Halverwege geef ik het op en schakelen durf ik niet meer op de berg ( zie verhaal Ko Sukorn). Marc geeft niet op en met pijn en moeite bereikt hij de top. Bezweet komen we dan ook bij de grot aan. We hopen dat het er lekker koel is. We betalen en dalen de ijzeren trap af. Het voorportaal is niet heel bijzonder en fel verlicht met tl buizen. We lopen verder en dalen steeds dieper af in de grot. De doorgangen worden smaller en lager en soms kun je niet zien wat er aan de andere kant zit. Er is verdere ook niemand en in tegenstelling tot andere grotten loopt er hier ook niemand mee. Dus we moeten het met onze vleermuisvriendjes doen. Steeds dieper de grot in, steeds vreemdere geluiden en doorgangen waar je niks ziet. Het is net een nieuwe horrorfilm. Als daar uiteindelijk het bord exit schijnt, wat een opluchting!Onze hoofdjes zien het zonlicht en we wandelen verder. We bekijken de watt aan de overkant en fietsen daarna het pad verder af. Net op tijd omdat er drie tour bussen aan komen rijden en die gaan allemaal de grot in. Nog enger dan een lege grot is een grot vol toeristen. We fietsen door en komen bij een punt met een schitterend uitzicht over de rivier en de bergen. We fietsen terug tussen de landerijen door en brengen de fietsen terug. Pakken een tuk tuk naar het andere museum over de spoorweg. Maar dat stelt niks voor. Het is een lange schuur met fotos en brieven er in. We hadden hier wel een beetje meer van verwacht. De musea die het waard zijn om te bezoeken zijn gelegen bij het monument met de gedenkstenen en die bij de brug over de river Kwai. We kijken nog even bij de tempel aan de overkant. Er schijnt een optreden te zijn van de schooljeugd en ze bespelen schitterende instrumenten.Terug gaan we lopen het centrum door en via het busstation. Even kijken welke bus we moeten hebben die naar de waterval en de hellfirepass gaan.Het openbaar vervoer is hier goed geregeld en niet duur. Je hoeft dus niet alles te boeken via je guesthouse of bij kleine reisbureautjes. Wij doen heel veel met de buplic bus. Zo kun je zelf bepalen hoelang je ergens wilt blijven en waar je heen wilt en het is stukken goedkoper. Eenmaal terug genieten we weer van de zonsondergang bij het guesthouse en gaan dan bbqen op de nightmarket. Marc heeft er geen kaas van gegeten en gooit alles op de bbq. Het bakt aan en met rooksignalen waarschuwen we de man van het eettentje. Deze legt vriendelijk uit dat het eerst de bedoeling is om een stuk vet er op te leggen en dan moet je geduldig wachten en dan kun je het vlees er op doen. Hoofdschuddend loopt hij weg en wij beginnen aan poging twee. We koken alvast groenten in de soep die om de bbq heen ligt. Later komt hij nog even langs en knikt goedkeurend naar ons. Geen rooksignalen meer, wel lekker vlees en groenten in een heerlijke bouillon.