Phetchaburi, vervolg

Piep, piep, piep, na ons avontuur van gisteren gaan we het op deze laatste dag maar rustig aan doen. We gaan wandelen naar de grotten en dan nog even naar het nieuwe paleis van Koning Rama V en VI. De grotten liggen op ongeveer 2 km afstand van het centrum volgens het kaartje. Na een klein uurtje te hebbn gelopen komen we bij een ontzettend lange straat uit met aan het einde een berg. Vermoedelijk zal daar de grot zijn. We lopen verder, het gaat niet van harte, het is warm, benauwd en zweterig, onzettend zweterig. Mn shirt begint al aardig nat te worden. Tijdens de hele wandeltocht hebben we geprobeerd zoveel mogelijk om de honden heen te lopen. De honden zijn niet zo blij met ons en wij al helemaal niet met hun. Om het kleinste geluid beginnen ze al te blaffen. Ik zou ook chagerijnig worden als ik gestoord werd tijdens mijn middagslaapje op het heetste punt van de dag :p.

Als we aan de voet van de berg zijn zien we een bord met daarop de naam van de grot. We steken over om richting het bord te lopen. Plots komen er hondenvan alle kanten aanrennen, rechts drie honden, links twee honden, ik zeg tegen Kim doorlopen en we lopen snel door midden op de weg. Dan komt er ineens uit een huisje een grote zwarte hond aangerend, recht op ons af, we beginnen bijna de berg op te rennen. Maar die weg blijkt ook niet zonder obstakels. Er zitten allemaal apen in de bomen die ruzie maken met de honden. De berg op rennen lijkt me ook geen goed idee. Maar we moeten wat want we hebben nog steeds die zwarte hond achter ons aan lopen. Gelukkig komt er uit het oude huisje een oude meneer gelopen die stenen begint te gooien naar de zwarte hond. Hij raakt hem niet maar hond schrikt er wel van en rent snel weg. De man wijst ons de weg en probeert duidelijk te maken dat we rustig de berg op moeten lopen. We volgen zijn raad op maar het werkt niet en ineens komt er uit de boom een aap te voorschijnt en rent onze kant op, laat zijn tanden zien en maakt lawaai. Wij hebben eniet meer en rennen vlug naar beneden waar de oude man inmiddels met een scooter staat om ons te helpen. De scooter is echter te klein om met drie man op te zitten waardoor wij besluiten maar terug te lopen, inmiddels is mijn tshirt drijfnat. Dan komt er een Jeep aanrijden, ik steek mn vinger op om te vragen of ze ons willen meenemen de berg op. Ze rijden eerste door maar zien dan de oude man staan en stoppen en rijden achteruit. Ze bieden zelfs aan dat wij voorin mogen zitten, dit hoeft niet, we bedanken hun en kruipen achterin de laadbak. De laadbak is gelukkig leeg, er ligt alleen twee zakken bananen. Met een opgelucht gevoel rijden we de berg op. Hebben we de weg toch niet voor niks gelopen. Aan beide kanten van de auto zien we de apen nieuwsgierig kijken maar ze springen gelukkig niet in de auto. Plots stopt de auto langs de kant van de weg, de inzittende stappen uit en maken de zak met bananen open en beginnen de apen te voeren. Wat een prachtig gezicht vanuit alle hoeken komen apen aangerent en er springt zelfs een boven op de laadbak en beginnen de bananen op te maken. Waar je een paar minuten geleden nog aangevallen wordt door honden en apen ben je nu de apen aan het voeren. Na een paar minuten zijn de bananen op en rijden we verder naar de grot. Daar aangekomen bedanken we de mensen en gaan we verder met een gids. Deze geeft ons in speed tempo een rondleiding door de grot en brengt onze samen met een vriend achterop een scooter terug naar ons guesthouse. Daar aangekomen kunnen we eindelijk bijkomen van wat we zojuist allemaal beleefd hebben.