Dag 1

Het is bijna 16.30 uur de tijd nadert om te vertrekken, vertrekken richtting Schiphol. De auto geeft een eigenwijs piepje. Het is 1 graad, brr. Met dikke trui, lange broek stappen we in de auto. Realiserend dat het nu de drukste tijd is op de weg verloopt de heenweg voorspoedig. Alleen bij rotonde Joure een opstoppping. Tja, wie verzint dat ook een rotonde midden op de snelweg. Verklaring is logisch, die friesen zijn altijd al vreemde wezens.

Aangekomen op Schiphol staat er al een lange rij voor de incheckbalie. We checken als een van de laaste in, stoel 70h en70k. Das vreemd, zitten stoel i en j er nog tussen???

Kwart over 8 worden we verwacht bij de gate. Het is nu kwart voor 8. Maar rustig heen lopen een biertje onderweg drinken samen met een kaasbroodje, tis tenslotte vakantie. Half 9 sluiten we aan bij de gate. Daar heb je het, het grote gevaarte waar kranten vol over hebben gestaan. De bodyscan. De bodyscan zorgt ervoor dat alle plooien op je lichaam zichtbaar worden. Gevolg: strakke kleding aan en na de bodyscan nog gefouieerd worden. Conclusie: ik zie het nut er niet van in maar het ziet er proffesionneel uit.

We komen zonder te veel kreukels door de bodyscan, nog een klein uurtje en dan mogen we boarden, toch altijd weer een spannend moment.

Groep1 wordt omgeroepen, helaas, wij zitten in groep 3, nog even geduld dus.
Groep 3! Horen we door de speakers, nog even snel naar de wc en dan het vliegtuig in, brrrr dan merk je ineens weer die kou als je de slurf inloopt, snel doorlopen.

Aangekomen vermoeden we al het ergste, we zitten helemaal achterin. Wat ook meteen opvalt dat ze in Azie de letter i niet kennen. En de letter J soms. Bij 2 stoelen naast elkaar zit je je op h en k, en bij 3 stoelen zit je op h,j en k. We zitten gelukkig naast elkaar.
Aangekomen bij onze stoelen snel de tas onder de stoel, slofjes aan, dekentje om en zitten maar. Het is inmiddels kwart voor 10, een kleine vertraging. Plots roept de gezagsvoeder.

Geachte dames en heren, hierbij verzoek ik u al uw handbagage mee te nemen en het vliegtuig te verlaten Er is namelijk zojuist iemand het vliegtuig binnen gekomen zonder gescand te zijn. U dient daarom opnieuw gecontroleerd te worden. Wilt u graag vaart maken!

Even pauze, zegt de gezagsvoerder nu dat alle inzittende van deze boening a500 het vliegtuig moeten verlaten, handbagage mee en opnieuw langs de scan?

Play: we mogen dus opnieuw door de scan. 71 rijen, ongeveer 9 personen per rij, dus ongeveer 500 mensen opnieuw, riem af, laptop uit je tas, jas uit, schoenen uit en door de bodyscan!

Al met al levert het een uur vertraging op en om 22.45 begint het vliegtuig eindelijk te rijden.

15.30 uur plaatselijke tijd landen we, een zachte landing maar het remmen verloopt niet zo voorspoedig. Ken je dat, dat je eerste in een oude auto gereden hebt en daarna in een nieuwe. De eerste keer remmen in een nieuwe auto is altijd heel krachtig. Nou, zo was de landing ook! Zweetmomentje!

Het lijkt erop dat het vliegvelg van bangkok gebouwd is tussn de palmbomen. Het ziet er schitterend uit. Een luchthaven omringd door prachtige palmbomen en grasvelden. Dat is dan ook het enige verschil met andere luchthavens. De werking is precies gelijk als schiphol, wachten bij de paspoort controle, wachten op je koffer en dan een taxi zoeken.

Het vinden van een taxi is een makkie, maar dan komt het moeilijkste gedeelte, afdingen! We moeten naar New Sian II in Bangkok, ongeveer 30 km van de luchthaven vandaan. In Nederland betaal je dan al gauw 50 euro voor de taxi. Hier in Bangkok is het 450 bat, 450 is omgerekend ongeveer 12,50. Wat??? 12,50 voor een ritje van 30 km. Dat kan toch niet. Als ik in Groningen een taxi neem van huis naar de Grote Markt betaal ik al meer geld, wat een stad, maar jah, ik zou geen Nederlander zijn als ik 450 bat nog teveel vind, dus afdingen maar! Helaas, 450 is echt het minimum, maar daarvoor krijg je wel een hele bijzondere rit.

De afstand is ongeveer 30 km, je doet er anderhalf uur over maar dan heb je ook meteen een hele bijzondere rit. Eenmaal aangekomen in het oude centrum draait plots de taxichauffeur zijn hoofd om terwijl hij net de drukste winkelstraat van Bangkok in rijdt en zegt: waar moeten julie nog maar heen? ehh New Siam II, dat ligt achter ons, ohhh bekijkt de chauffeur bedenkelijk dan rijden we eerste hier maar doorheen en daar zit je dan als twee aapjes in een taxi. We worden aangeken door duizende toeristen die aan het shoppen of eten zijn. Nu al een bijzondere ervaring van deze prachtige maar zeer drukke en benauwde stad.

Na een half uur rondgereden te hebben besluiten we het laatste stukje maar te lopen. De chauffeur weet niet precies waar ons hotel ligt en hoe hij er moet komen. Gelukkig is het maar een paar honderd meter lopen. Snel de tassen droppen, douche, luchtige kleding aan, naar de Geko bar en aan het eerste Thaise biertje van vandaag. One big Chang beer with two glasses please, Proost!

Sawadeekaaaaah!! Marc